DMO : Το νομικό πλαίσιο
Τι είδους δομή πρέπει να έχει μια DMO, δημόσια ή ιδιωτική;
Η ιστορία μας έχει δείξει ότι κανένα από τα δύο δεν είναι ικανοποιητικό για τη σωστή διαχείριση ενός DMO.
Ας επιστρέψουμε γρήγορα στη χρηματοδότηση του DMO.
Είναι δημόσια για τουλάχιστον 80% του προϋπολογισμού, το υπόλοιπο προέρχεται από τις άμεσες πωλήσεις κυρίως (οργανωμένες εκδρομές, περιηγήσεις, merchandising, εισιτήρια συναυλιών, θέατρων ...) και τα τέλη των μελών τους σε πολύ λιγότερο μέρος.
Και έτσι περιπλέκεται το θέμα: η διαχείριση του δημόσιου χρήματος πρέπει να γίνεται με διαφάνεια, δίκαιο και σεβασμό.
Θα μπορούσαμε να πούμε λοιπόν ότι κάθε πολίτης είναι έμμεσα μέτοχος ενός DMO και πρέπει να είμαστε υπόλογοι σε αυτόν. Σε αυτό βασίζεται επίσης η επιτυχία μιας στρατηγικής branding προορισμού, η οποία πρέπει να είναι πρώτα αποδεκτή από τους ντόπιους πριν πωληθεί στους επισκέπτες.
Αυτό που αποκαλούμε εταιρεία τοπικής ανάπτυξης επιτρέπει μεγάλη ευελιξία κατά την αγορά και την παραγγελία αγαθών και υπηρεσιών, αποφεύγοντας εντελώς τους νόμους των δημοσίων συμβάσεων ή των διαγωνισμών, γεγονός που δίνει μεγάλη ευελιξία στη δομή.
Για τους ελεγκτικούς οργανισμούς αυτού του είδους εταιρείες πρέπει να ρυθμίζονται καλύτερα από το νόμο.
Επειδή χρησιμοποιούνται ευρέως από τις τοπικές αρχές για την εκτέλεση των αποστολών δημόσιας υπηρεσίας, αποτελούν τεράστιο κίνδυνο για τα οικονομικά των μετόχων τους.
Πόσες πόλεις έχουμε δει να ξεπληρώνουν επι δεκαετίες τα χρέη που αφήσαν οι αναπτυξιακές εταιρείες; Εκατοντάδες σε όλη την Ευρώπη.
Και όσο αφορά τις DMO το κόστος δεν είναι μόνο οικονομικό αλλά και καταστρέφει την εικόνα του προορισμού και όλες τις προσπάθειες και έργα που έγιναν.
Σύμφωνα με τους γάλους οικονομικούς δικαστές, «η αναπτυξιακή δυναμική των τους έχει απομακρύνει από τον αρχικό τους σκοπό και τους οδήγησε να παρεμβαίνουν όλο και περισσότερο ως ιδιωτικοί φορείς σε δραστηριότητες που δεν σχετίζονται με τον πρωταρχικό σκοπό τους ».
Εδώ και 10 χρόνια τις αποφεύγουμε και προτείνουμε καινούργιες μορφές εταιρειών.
Μια δημοσία εταιρεία η τμήμα;
Κανείς δεν αμφιβάλει για τα αποτελέσματα τους γιατί υπάρχουν ακόμα πολλά DMO (ή οποιοδήποτε άλλο όνομα) που λειτουργούν σωστά σε αυτήν τη μορφή.
Αλλά ο δημόσιος χρόνος δεν είναι ο ίδιος με τον ιδιωτικό χρόνο, και οι δυσκίνητες δημόσιες διαδικασίες τις καθιστούν πολύ αργές και άκαμπτες προκειμένου να ανταποκριθούν στις ταχείες αλλαγές της αγοράς.
Τα τελευταία χρόνια, οι ειδικοί του δημοσίου δικαίου έχουν προτείνει μια καινούργια μορφή εταιρειών: τις τοπικές δημόσιες εταιρείες, που είναι μια δομή ιδιωτικού δικαίου αλλά η οποία περιλαμβάνει μόνο δημόσιους φορείς που είναι οι δήμοι, οι νομοί και οι περιφέρειες.
Έτσι, πρόκειται για μια εταιρεία που υιοθετεί τη νομική μορφή μιας εμπορικής εταιρείας και ακριβέστερα της ανώνυμης εταιρείας, αλλά μόνο με δημόσιους μετόχους.
Όλες οι άλλες μορφές μετόχων παραμένουν εκτός (ιδιώτες και άλλες ιδιωτικές νομικές οντότητες).
Ως συμπέρασμα μπορούμε να πούμε ότι, πριν αρχίσουμε να δημιουργούμε DMO, ο νομοθέτης και το κράτος πρέπει να σκεφτούν και να δημιουργήσουν νέες μορφές δημόσιων επιχειρήσεων προσαρμοσμένες στη λειτουργία, το ρόλο και τους στόχους ενός DMO, προκειμένου να αποφευχθούν βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα προβλήματα.